Oddłużanie

Czym jest upadłość konsumencka

Upadłość konsumencka polega na redukcji lub umorzeniu zobowiązań osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej. Konsument pozostaje niewypłacalny wtedy, gdy przez minimum 3 miesiące nie spłaca swoich zobowiązań, ponieważ jego dochody są za małe, aby pokryć wydatki związane z utrzymaniem oraz spłatą długów. Oddłużenie odbywa się poprzez procedury sądowe. Otwarcie postępowania upadłościowego z mocy prawa zawiesza wszelkie czynności egzekucyjne oraz wstrzymuje nakazy wykonawcze. Ogłoszenie upadłości konsumenckiej to najczęściej jedyna szansa dla osób pragnących odzyskać poczucie bezpieczeństwa, bezcenny spokój, a przede wszystkim wolność finansową.

Upadłość konsumencka po 24 marca 2020 roku

Upadłość konsumencka składa się z dwóch etapów stanowiących następujące po sobie postępowania sądowe: 1. Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, wszczyna postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości, które trwa szacunkowo od 1 do 4 miesięcy. Na tym etapie sąd bada fakt niewypłacalności i sprawdza czy wniosek o upadłość jest poprawny z formalnego punktu widzenia. Postępowanie to kończy się ogłoszeniem upadłości konsumenckiej. 2. Ogłoszenie upadłości wszczyna właściwe postępowanie upadłościowe, które trwa szacunkowo od 6 do 18 miesięcy. Informacja o upadłości podawana jest w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, co ma pozwolić wierzycielom, czyli przeważnie bankom, zgłosić wierzytelność. W tym momencie do postępowania wkracza syndyk, którego zadaniem jest m.in. oszacowanie majątku dłużnika, a następnie jego spieniężenie. Najczęściej są to nieruchomości, samochody, czy np. sprzęt rtv o znaczącej wartości. W dniu ogłoszenia upadłości konsumenckiej, toczące się przeciwko dłużnikowi postępowania egzekucyjne ulegają zawieszeniu z mocy prawa. Natomiast po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszenie upadłości, postępowania te umarzają się z mocy prawa. Czyli ogłoszenie upadłości najpierw zablokuje, a potem wyeliminuje komornika. Na tym etapie sąd bada również kondycje finansową dłużnika, jego możliwości zarobkowe, oraz to w jaki sposób dłużnik wpadł w niewypłacalność. Sąd ocenia stopień winy upadłego oraz możliwości spłaty zobowiązań. Postępowanie to kończy się oddłużeniem lub odmową wyznaczenia planu spłaty i umorzenia zobowiązań. Sąd może zastosować jedną z czterech opcji oddłużenia:

• Umorzenie zobowiązań bez wyznaczania planu spłaty.
• Warunkowe umorzenie zobowiązań.
• Wyznaczenie planu spłaty do 3 lat.
• Wyznaczenie planu spłaty od 3 do 7 lat.

Odmowę wyznaczenia planu spłaty i umorzenia zobowiązań, sąd zastosuje jeżeli uzna, że dłużnik wpadł w niewypłacalność celowo ( tzn. brał kredyty z zamiarem, że ich nie spłaci). Jednak nawet, jeżeli celowo doprowadziłeś do swojej niewypłacalności, sąd umorzy długi jeżeli Twoja sytuacja jest wyjątkowa i zachodzą tzw. względy słuszności lub humanitarne.

Życie po oddłużeniu w upadłości konsumenckiej

Konsumenckie postępowanie upadłościowe kończy się z chwilą wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu zobowiązań dłużnika niezaspokojonych w toku postępowania upadłościowego. Wszystkie umorzone w upadłości konsumenckiej zobowiązania przestały istnieć, a więc ich wierzyciel nie ma skutecznego dochodzenia ich przed sądem jak i egzekwowania ich w postępowaniu egzekucyjnym. Osoba upadła bez zagrożenia będzie mogła nabywać prawa majątkowe, a w szczególności nieruchomości i ruchomości. Wszystkie dobra, które upadły nabędzie po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej pozostają wyłącznie we własności nabywcy. Dochody z wynagrodzenia nie będą w żaden sposób zagrożone, wynika to z faktu nieistnienia zobowiązań umorzonych w postępowaniu upadłościowym. Długi które nie podlegają umorzeniu w postępowaniu upadłościowym:

1. Zobowiązania, które powstały po dacie ogłoszenia upadłości.
2. Wszelkie należności alimentacyjne.
3. Renty z tytułu odszkodowania za wywołane choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci.
4. Wierzytelności z tytułu orzeczonych przez sąd kar grzywny.
5. Należności z tytułu obowiązku naprawienia szkody oraz wierzytelności z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
6. Roszczenia o naprawienie szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu.
7. Wierzytelności, których upadły umyślnie nie ujawnił, przez co wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.